Papy i gonty należą do dobrze znanych rodzajów pokryć dachowych. Wspólnym ich mianownikiem jest masa asfaltowa oraz osnowa z tektury, włókna szklanego lub włókniny poliestrowej, od których zależy wytrzymałość mechaniczna pokrycia. Mimo to oba te produkty mają inne zastosowanie przy budowie dachów.
Papa może pełnić funkcję hydroizolacji na fundamentach, dachu płaskim lub spadzistym, może być również stosowana jako poszycie dachowe czyli wstępne krycie np. pod dachówki, blachodachówki albo też jako samodzielne pokrycie dachowe.
Papy, ze względu na swoje zastosowanie, możemy podzielić na:
Papy charakteryzują się dużą łatwością w układaniu, gdyż montuje się je poprzez zgrzewanie. Strumień ciepłego powietrza uzyskany np. z palnika gazowego, powoduje nadtapianie warstwy asfaltu na spodniej stronie papy i na jej zakładzie. Dlatego też obecnie najbardziej popularne są papy termozgrzewalne, gdyż ich stosowanie nie wymaga użycia lepików asfaltowych, ponieważ właściwości klejące uzyskuje się przez nadtopienie spodniej warstwy papy.
Gonty natomiast stanowią lekkie pokrycie dachowe, które układa się na papie. Pokrycie z gontów bitumicznych waży ok. 8-12 kg/m2. Ponieważ same w sobie są materiałem elastycznym, muszą być układane na sztywnym poszyciu np. z desek lub płyt OSB/MFP. Ostatecznie waga całego pokrycia dachowego znacznie wzrasta, co trzeba wziąć pod uwagę podczas projektowania więźby dachowej.
Gont bitumiczny ma postać krótkich pasów o grubości ok. 3-5 mm z dekoracyjnym wzorem na wierzchu, który może imitować dachówki w różnych kształtach. Gont wzmacniany jest osnową z włókna szklanego, co zapewnia jego trwałość. Stosuje się również bitum modyfikowany kauczukiem syntetycznym, który nadaje gontom jeszcze większą elastyczność i trwałość.
Zalety gontów:
Ponadto gont jest trwałym pokryciem dachowym, odpornym na promieniowanie UV, a także tłumiącym hałasy i odgłosy deszczu.